| Erna moet skills doen samen met Lars op het platform. Mijn droogpak heb ik maar eens uit de klast gehaald, maar mijn deflator lekt nogal en voel dit op mijn shirtje lopen. Nou ja beetje lucht in het pak helpt wel wat, maar het kwaad is al geschiedt he. Verder duikt het wel een stuk meer relaxed. Mijn semidroog is zo stug dat ik moeite moet doen om mijn benen in een hoek te houden... met een droogpak niet. Mijn v-weight heb ik thuis gelaten en heb alleen per been een kilo enkellood en dat is precies goed. Ik kan helemaal ontspannen blijven zweven zonder enige beweging om te corrigeren. Zaaaaaaaalig. Ik ga lekker hangen en probeer het te filmen maar het is al te donker eigenlijk. Op 5.5 meter is een pracht thermocline. Ik probeer er net in te hangen. Na 25 minuten zijn ze klaar en gaan Erna en ik samen verder. Eerst richting de oude duikstek. Ik hoor de ketting van de boei rammelen. Eigenlijk is het een kale bende hier en we gaan om de ratelketting heen richting de wijlen bus. We blijven op 6 a 7 meter. Da's een goede oefening voor Erna haar trim. Bij de baggerboot komen we John en Lars tegen en Erna en ik zien tegelijk een mega snoekbaars wegzwemmen. Wauw wat een beest zeg. We gaan richting het busbordje en bij de boom zwemmen ver boven ons een school grote baarzen. Ik spiek even op Erna haar manometer.. 110 bar. Richting de oost gaan we verder en ik ga wat op zoek naar klein spul. Even later tikt Erna mij aan.... 90 bar! helemaal goed we gaan terug. Als we elkaar even gezellig aankijken duikt er ineens een JOEKELOEKUS van een snoek op met zo te zien een flinke maaltijd in de uitpuilende buik. Hij hangt net onder de thermocline mist. Ik krijg hem niet op foto vanwege het vele zweefvuil en het weinige licht. Erna's ogen glimmen. Op 4 meter gaan we weer terug en komen nog wat baarsjes tegen. Terug door het oerwoud zien een een pracht va neen kreeft. Deze blijkt erg fotogeniek te zijn en ik krijg hem er haarscherp op. Dit was een erg relaxed duikje |
| |
