| Het was weer een superduik. Geregeld door de Asserduikers. Het is een warme dag en we maken kennis met de andere leden van de Seester en Asserduikers. Andre is er al helemaal klaar voor en zijn spullen liggen bijna al helemaal klaar. Hij gaat weer sidemounten. Ik krijg te horen van Kevin en Emiel... ga je natduiiken!!!... uhh ja ga jij je maar de tandjes zweten, dan wordt je net zo nat als ik. Ik doe zelfs alleen mijn longjohn aan, want die shorty is te warm. Mijn kap doe ik wel op, want ik vind het fijn als mijn oren afgedekt zijn. Erna gaat zonder kap. We gaan als laatsten weg en vor het het weten zitten we op 7 meter bij de plee en met 13 graden is dat erg koud aan het hoofd van Erna en dus stijgen we naar 5 meter. Dat is een stuk lekkerder. Op 5 meter zitten de gebruikelijke zwanenmossels, maar echt veel is hier niet te zien. Als we bij een waterpest bosje aankomen wemelt het direct van de vis en blijven hangen. We komen Andre even tegen en laat zijn sidemount flessen aan Erna zien die bevestigend knikt. Dan wordt het een beetje donker en mistig en de kreeftwand verschijnt. Deze zit dit keer vol met kreeft. Erna zweeft ongewild naar voren en raakt haar balans een beetje kwijt en duwt zichzelf wat terug. We keren om en blijven tussen de 3 - 0 meter. Dit is weer zo'n sprookjes bos idee, waarbij prachtige zonnenstralen in het water schijnen en vissen overal om ons heen zitten. Super. We genieten hier met volle teugen van en kan niet lang genoeg duren en zeker als we bij een riet kraag komen die gevuld is met voorn scholen. Erna wijst 50 bar aan. We zitten zo ondiep dat we nog wel even verder kunnen. 10 minuten later komen we happy boven. Emiel heeft een schildpad gezien. Het grappige is dat de meeste vis zich toch bij de drukst door badgasten bezochte plekken te vinden zijn, omdat we met zijn allen en ons gespartel een hoop voedsel losmaken. Dit was een prachtduik en na een drankje en een stuk cake gaan we terug naar het huis van zwager en schoonzus. Asserduikers bedankt!!! |
| |
