| Joris komt aan de parkeerplek en voelt zich niet helemaal happy, maar wil toch de duik maken om zo aankomende zondag samen met Mark samen hun 100ste duik te doen. John gaat dan zijn 300ste doen en reden voor een triple feestje. Het is een zwoele avond en ik heb maar mijn enkele natpak bij me om gewicht te en ruimte te besparen met de fiets(kar). Overal staan nog bordjes met een attentie op mogelijke zwemmersjeuk. We zien wel want ik hoor prachtige verhalen over meervallen etc. We duiken een uurtje later dan normaal, omdat Joris even met zijn werk zat en dat komt nu wel goed uit, want schemer brengt nachtjagers tot leven. Het zicht is goed te noemen en zo gaan Pierre en ik op weg. Een prachtig rosegekleurde spons ligt pp 9.5 meter is er is hier een thermocline net boven de bodem. Daar blijven we dan ook maar boven. Nadeel van mijn natpak is toch dat je meer voorover gepositioneerd bent en dus is het moeilijker om echt stil te hangen. Koud is het totaal niet dus dat valt dan weer mee. Pierre wijst een grote donker getekende snoekbaars aan en verderop wurmt een klein beestje in een kuiltje. Bloedzuigertje of kokerjuffertje zonder bescherming? In een ander kuiltje vind ik een bosje hydra's met enorme lange draden. Het lukt me niet om deze scherp op foto te krijgen grrrr. Als we ondieper komen wemelt het hier van de jonge baars met af en toe een wat groter exemplaar die er schichtig tussendoor schieten. Ze zitten echt overal op het moment dat we ondieper komen. Vis vis en nog eens vis... maar een meerval is nergens te bekennen. Wel zie ik nog een grote verse stofwolk langzaam over de bodem wegtrekken, maar ja dat kan van alles wezen. In de begroeing zijn alle waterplanttakjes bedekt met kolonies met klokdiertjes. Dat moeten er miljarden zijn. Het lijkt op een donzige schimmelaanslag op de planten, maar dat is het dus niet. Weer op de terugweg op 2,5 meter trekt het zicht af en toe helemaal open en is het kraakhelder om dan een paar meter verderop weer dicht te trekken. Mega aquarium bij uitstek en hier worden Pierre en ik voorbij gezwommen door John en Joris. Het wordt beduidend donkerder en ik zie meer en meer voorntjes en heel veel jonge snoeken. Man man man wat prachtig allemaal. Als toetje komen we bij een prachtig begroeide takkenbos, waarin een twee jonge baarsjes zich verschuilen. 1 ligt op een tak tussen de begroeiing en de ander heeft zich verschanst op een spons. Had ik nou maar een bouwlamp om die hele bos takken in beeld te krijgen. Tijd schrijdt voort en ik gebaar aan Pierre dat we een einde moeten maken. In de ondiepte op 1 meter ligt een jonge snoek. Deze zet ik dankbaar op de foto. De andere die dieper zaten lagen vaak stil en net voordat je ze op foto wilde zetten trekken ze hun achterlijf in een lichte kronkel om vervolgens als een torpedo weg te schieten. Deze blijft onverstoord liggen. We beeindigen de duik en lopen terug naar de auto. Mijn duiklamp krijgt nog even een extra klusje omdat mijn fietslamp stuk is. Op weg naar huis heb ik eindelijk licht op de weg alsof ik in de auto zit. Ik ben zo blij met mijn LED lamp. Foto snoekje 1 http://picasaweb.google.nl/lh/photo/NtD1wXg4vQbJOx62mEhj9Q?authkey=Gv1sRgCOS6gJK45vvg2gE&feat=directlink Foto snoekje 2 http://picasaweb.google.nl/lh/photo/XIsoRl4DgQQvrbwYY7_ogQ?authkey=Gv1sRgCOS6gJK45vvg2gE&feat=directlink Foto spons http://picasaweb.google.nl/lh/photo/kVJNKvkknsrQ77whr78Kpg?authkey=Gv1sRgCOS6gJK45vvg2gE&feat=directlink |
| |
