| Dag begint een beetje sombertjes, maar het is windstil en dat is voor het zicht alleen maar goed. John komt me thuis ophalen en ik heb koffie en koek voor mijn 150e duik mee. Bij de Spiegelpolderplas aangekomen is er een prachtige parkeerplaats aangelegd en staat vol met auto's. Het oude parkeerplaatsje is nog leeg en dus planten we daar de auto's neer. Patrick heeft wat inkopen gedaan en op zijn rug prijkt een 15 liter fles en een Greenforce led-lamp. Onlangs heeft hij ook een onderwaterhuis voor zijn camera gekocht. Hij is goed bezig zijn setje uit te breiden. We lopen naar de instapplek en zien daar een flink aantal duikers. John en ik besluiten maar eens naar links te zwemmen. We koersen recht uit de kant en op 14 meter zien we een steile helling naar de diepte. Dat lonkt en dus verdwijnen over de rand. Hier daalt het ook nog redelijk snel en ook het zicht wordt heel snel minder. Op 19,5 meter is het melk en dus besluiten we maar weer richting de kant te gaan. Plots doemen er stofwolken op en ik hoop op een woeste paling of meerval. Mijn lamp priemt in het donker door het stof maar ik zie natuurlijk niets. Vanuit het niets duiken Mark en Hans op. Mark dwarrelt erachteraan. Dat waren dus de stofwolken. Nou ja maar weer eens richting de ondiepte zwemmen op 15 meter gaat het licht aan en op 14,6 is er ineens weer een paar meter zicht. Het is hier zo helder dat ik schat op een meter of 6-7 zicht. Zacht glooiende heuvels en hier en daar een stuk oud hout en zelfs stukken oude rietpolletjes. Er liggen hier zelfs ontwortelde bomen op 10 meter??? Het is mij nu duidelijk dat het waternivo oorspronkelijk zo'n 8-10 meter lager is geweest, want ook de Blijkpolder heeft oude rietkragen op 9 meter. We gaan richting de 5 meter en komen waterplanten tegen en we zwemmen op een snoek. Deze heeft een haak in zijn bek en ligt heerlijk rustig in dit openwater aquarium. Het is hier prachtig. Ik kan hem nu eens goed bekijken. Na een minuut of 5 zwemmen we verder langs betonpalen en oud ijzer, wat hier gestort is. Het is een prachtige duik en we stappen op de steiger. Wally en Patrick staan er al. Ook Hans en Mark komen er al aan en bij de auto genieten we aan een overvloed van koek en koffie. Op de terugweg naar huis prikt het zonnetje zachtjes door. |
| |
