| Bedoeling was Oudekerkplas, maar die zag er nou niet echt aanlokkelijk uit. Bord met blauwalg deed het ergste vermoeden en om je daar nou ziek mee te duiken zagen we niet zitten. Dan maar naar Zandeiland 4. Door die enorme zandbak van een opgebroken weg gereden en als we op de parkeerplaats komen kun je over de hoofden lopen. Puh.. beetje zon en hopla en het koude hollandse duikersparadijs veranderd in Lloret de mar drukte. Weg van hier en als de sodemieter naar Zandeiland 1. Weer door de zandbak en dan 500 meter lopen met je spullen aan. Iwan (op de motor) Manuela Patrick John en Hans. Hans zijn fles hangt vreemd laag op de rug, maar de band houdt hem goed. Bij het instappunt doen we hem even beter vast. De eerste meter is wat van dat vlokalg, maar zodra je dieper zit is dat weg. Ik mag de weg wijzen en oja op welke koers lag die veenwand ook al weer. Ik gok 300 en daar gaan we. Na een minuut of 10 zakt het wat en ja hoor daar is de afgrond, althans dat valt tegen, maar al snel begint de steile wand. Wat is dit toch prachtig mooi!. Grand Canyon in het klein. Als de wand ophoudt koersen we op de kant en op 5 meter gaan we weer terug. Het is wel mooi met die waterplanten. Hans maakt nog even foto's van ons allemaal. Na verloop van tijd heb ik het idee dat we wel bij het instap punt moeten zijn en ik kijk toch maar even. Jeetje nog 30 meter verder dus ik duik weer verder. lalalalala nou moet ik die palen toch een keer gaan zien..... Toch effe kijken. Verhip nou weer 30 meter te ver ..he?? Ik ziet de kant en dan maar even terug zwemmen. lalalala ( ik denk nog steeds de kant te zien en kijk dus niet op het kompas. lalala die rottige palen zie ik nog steeds niet.Ik stuur op de kant aan.. weer 5 meter ernaast. K'eb niet gedronken, maar dit is mijn slechste navigatie actie ooit. Bijzonder toch dat ik de veenwand heb gevonden. Wandelingetje terug doet goed. Zo even wat koffie en koek en dan weer naar huis. |
| |
