| Ik wordt vandaag opgehaald door Joris en Mark om naar het Haarlemmermeerse bos te gaan duiken. Iwan en Manuela komen ook. De laatste tijd is het H'bos prachtig om te duiken hoewel je wel moet oppassen voor vissers die hun lijnen ver uit de kant hebben liggen. Joris zijn vorige H'Bos ervaring was niet zo goed bevallen, omdat het zicht toen echt 0 was en de kleiblokken dus niet zichtbaar waren. Nu zal hij wel anders erover praten als ie eenmaal gedoken heeft. Manuela en Iwan zwemmen in paar achter ons aan en Joris en Mark zwemmen links van me. We zakken naar 8 a 9 meter en je ziet dat het onder de 11 meter gewoon melk is. Op een zandplaat ligt gelijk al een jonge snoek van een 40 cm. De eerste kleiblokken doemen op en we zwemmen geruime tijd over zand terwijl ik denk, van waar die kleiblokken nou nog verder zijn. Dan zie ik onder mij een giga paling liggen open en bloot. Allemachtig wat een exemplaar van zeker een meter lang en murene waardig. We hangen er allen half voor en nemen de anaconda is even goed op. Als ik me wat laat zakken kijkt de serpent me langzaam aan. Jemig wat een kop joh. Nou we laten hem maar met rust voor ie ons een voor een wurgt. Dan doemen gelukkig de blokken weer op die soms als een scheepsromp uit zien. Ik blijf het super vinden hier. Even verder schiet nog een joekel van een paling weg met een stofwolk achterlatend op de bodem. Mijn fishfinder techniek is onderbewust aan het verbeteren of het is gewoon mazzel natuurlijk, maar dat had ik op dit tijdstip echt niet verwacht. Scholen baarzen schieten ook op diepte voorbij. De sleep kabel van de het beluchtingsponton hangt er mooi begroeid bij en zit vol zoetwaterpoliepen. Na 30 minuten draaien we om en stijgen tot 5 meter. De zandbodem gaat nogal stijl omhoog en je ziet dat op 4 meter de planten beginnen te groeien. Ik zie een blok lood en een haak liggen met een stuk aas eraan. Lekker laten liggen, want ik moet er niet aan denken dat er bovenwater een verklikker gaat loeien en ineens de haak in mijn pak verdwijnt. Het stikt hier van de jonge baars en zo'n 40 cm boven de bodem zie ik weer een vislijn . Ik waarschuw de anderen en we gaan er ruim over heen. Ik heb toch geen enkele karper gezien, dus veel vangen doen ze toch niet. We zwemmen lekker verder door het prachtige schouwspel van licht in een waterplanten, een enorme school baars, waar geen eind aan lijkt te komen zwemt voor ons langs uit de diepte naar het ondiepe. Tussen de water planten zie ik een paling staart. Je ziet de spieren zitten man! Ik tik hem zachtjes aan en als een torpedo schiet ie weg. Daar wordt ik bij de volgende paling ook direct voor gestraft, want als ik er boven hang op 2 meter diepte ofzo slaat er ineens lucht in mijn benen en dus doe ik gelijk een koprol en blaas me leeg, Ik kom net niet boven water. We zitten niet diep en ik vraag me af waar we precies zitten, want ik wil niet in de lijnen zwemmen van de vissers die bij het paviljoen zitten. Ik geef het even door aan Joris en kijk even. Tja en dan is ineens mijn inflator weg. Dus ik probeer eerst zelf dat ding te zoeken, door mijn inflator slang te pakken, maar ik pak elke keer de console slang. Onderwater gaat het wellicht beter. Tja nog even dit proberen en dat proberen, maar zo lenig als een aal ben ik niet. Dan wordt ik geholpen door Iwan die me ziet klooien. Op dat punt ben ik dan even te eigenwijs om hulp te vragen, want ik moet het ook zelf kunnen uiteindelijk. Dat moet ik ook maar eens vaker oefenen dus, We zwemmen verder over de prachtige waterpest planten. Het is echt een paradijs. Na 64 minuten komen we weer boven. Joris is overtuigd dat dit een super plas is en ja zo dichtbij ook nog. Het was Manuela's eerste duik na haar zwangerschap en de passie voor duiken leeft nog. Drankje koekje zonnetje en een stront vervelende wesp die altijd zonodig bijna in je mond vliegen als je een hap neemt. 10 minuten later is ie door mij persoonlijk gaan hemelen. Iwan en Manuela vertrekken al weer snel want ze hebben nog afspraken staan. Bij mij thuis aangekomen eten Joris , Mark en ik nog een stuk watermeloen en een vruchtensap. Morgen weer aan het werk, na drie heerlijke weken vrij te zijn geweest. |
| |
