Vanaf de gebruikelijke instap te water gegaan en ditmaal wederom rechtsaf gegaan net als gisteren op zoek naar de sepia's. Wat gelijk opviel was de enorme stroming die ik nog nooit bij de Zoetersbout had meegemaakt. We driften als een idioot de kop van de pier voorbij en toen verloor mijn buddy haar fles! Hij was niet door de bevestigingsband heen geschoten, nee de clip was in zijn geheel op onverklaarbare wijze open gegaan. Gelukkig was Richard mijn normale buddy ook in de buurt en konden we de fles terug bevestigen. Toen bleek mijn computer het tot overdaad van ramp ook nog te hebben begeven en moesten we de duik dus beeindigen. |
| |