Een oudjaarsduik moet je gedaan hebben vond ik. Dus daar gingen we. Er lag ijs op de sloten en sneeuw in het gras. Brrr. Verzamelen bij de container en na het eeuwige gekissebis en gezeur of de vulautomaat mischien al wel omgebouwd was voor euro's die natuurlijk niemand had op naar Scharedijke. Het zonnetje brak door en ondanks dat wij er als eerste waren had Machteld ongelooflijk veel tijd nodig om zich in haar pak te hijsen en vooral met aandacht trekken en foto's maken van mannen die in de bosjes aan het urineren waren. Als laatste gingen we het water in. Koudddd!!! Elke stap dieper was een overwinning. Er was werkelijk geen kont te zien onder water. De afgezonken bollen waren wel grappig om te zien. Deze bollen zijn afgezonken met het idee dat er begroeing in leven in gaat vestigen, maar op zit moment zijn het gewoon bottonnen bollen. Nog even doorgezwommen en in een enorme stofwolk beland. Gelukkig waren de 20 verplichte minuten snel voorbij en hadden we het echt wel gezien. Gelukkig scheen de zon en stonden de kantzitters klaar met warme chocomel en 'verse' oliebollen. Toch een goed gevoel dat ik het gedaan heb. Weer een ervaring rijker. |
| |