| We zijn ruim op tijd bij de brug, zodat we nog een kleine wandeling maken en de flessen
helemaal kunnen afvullen. We willen namelijk wat gaan rondscharrelen bij de tweede pijlers.
Dit is best ver uit de kant en relatief diep, zodat we geen 2/3 gevulde flessen willen hebben,
wat normaal regelmatig het geval is. We gaan 15 minuten voor LW de trap en zetten meteen
het compas en gelijk de vaart erin. Het stroom best redelijk dus oppassen dat we niet
afdrijven. Na 10 minuten zijn we in de beuurt van de tweede pijlers want we komen in de
fraaie slijtgeulen aan de westzijde van de pijler terecht. Persoonlijk vind ik dat altijd erg mooi
om te zien. Er zijn opvallend veel echt grote zeenaalden. Wat ook opvallend is dat er echt heel
veel wulken rondkruipen net boven de slijtgeul. Blijkbaar is de winter in aantocht of misschien
zitten ze hier altijd. We komen hier namelijk niet heel veel. We duiken de helling op richting de
tweede pijler. Wauw, wat een mosselveld. Hiertussen zien we tig anjelieren en allerlei maten
en kleurtinten. Wat ook leuk is dat er veel middel grote sepia’s zijn. Twee zijn er aan het jagen.
Eentje heeft een grondel gevangen en en ander een krab. Marielle doet haar best om de sepia
met krab vast te leggen. Het zicht is momenteel erg goed met zo’n meter of vijf, dus het is
dubbel genieten op deze fraaie plek. We scharrelen wat rond bij de twee westelijke pilaren. Ik
geef Marielle na ruim een half uur het teken dat we weer teruggaan door de slijtgeul. Nog een
ruim 10 min No-deco time zie ik als we over de kleivelden duiken. We koersen weer richting de
dijk en zien weer veel wulken, zeenaalden. Langzaam wordt het weer iets lichter en op 14
meter komen we twee duikers tegen. We komen uit bij het stalenrek. Ik geef Marielle het
zeepaardjesteken en wil nog even aan de oostzijde op 7,5 m nog even naar de zeepaardjes.
Marielle knikt. We duiken diagonaal omhoog richting oost. Ik zet er wat vaart achter, maar dan
begint marielle te zwaaien met haar lamp. Wat is er denk ik ? We gaan toch naar de
zeepaardjes. Met haar lamp belicht je een zeepaardje. Oké, dan blijven we hier wel grinnik ik.
Grappig licht gekleurd paardje, die eet beetje een het eten is. Tot tweemaal toe zie ik haar een
stukje zwemmen. Heel grappig om te zien hoe het diertje met het staartje zich weer rustig
vastpakt en weer een beetje verstoppertje speelt achter een stokje. Met het goede zicht zie ik
een paar meter verder nog wat oude sepia-stokken staan en ik gan daar even een kijkje
nemen. Binnen een minuut heb ik een tweede zeepaardje gevonden. Jeetje, met twee
vinslagen ben ik weer terug en neem Marielle mee en wijst haar het paardje aan. Ze gaat weer
foto’s maken, terwijl ik me weer verplaatst naar het eerste paardje. Na een 15-tal minuten zie
ik dat de 30 bar is bereikt en geef ik aan dat ik de duik wil beeindigen. We duiken snel naar de
5 meter en vinden hier nog een ingetrokken zeedahlia. Paar foto’s om de 3 min hangtijd vol te
maken en dan in een keer door naar de trap. Wauw wat een heerlijk duik was dit :-) |
| |
