Alweer zes weken geleden dat ik in het water lag. Vandaag hoop ik op de valreep nog een
snotolf te spotten. Afgelopen drie weken veel last gehad van mijn gekneusde rib. Omkleden
doet wat pijn maar als ik het heel rustig aan doe lukt het wel. Ik ben alleen en ga met HW het
water in. Het water ziet er helder uit, ondanks de stevige wind die er waait. Als ik we onder
laat zakken schat ik het zicht op 3 a 4 meter, dat ik wel fijn. Ik volgt de zes meter lijn en duik op
mijn gemak naar de punt van de nol. Rustig screen ik de omgeving af met mijn lamp. Ij weet
dat er een snotolf zit, maar waar weet ik niet. Van de kop van de nol duik ik weer terug en dan
op 5 meter. Helaas niets gevonden. Uiteindelijk duik in driemaal heen en weer steeds
verschuif ik een metertje van diepte. Ik zie niet veel bijzonders: tig oester, veel sponzen,
zeeappels, wat kreeften maar geen snotolf. Als ik na 50 minuten voor de derde maal terug
duikt kijk ik rechts omhoog en warempel daar dit een flinke man. Hij is flinke aan het blazen
over ze eieren. Het nest is al vrij donker en oud en ik vermoed dat de broedzorg er bijna op zal
zitten. Ik ben helemaal blij, want dit maakt mijn duik in een keer goed. Ik observeer de snotolf
een tijdje en maakt wat foutje. De snotolf is redelijk rustig en komt een paar maal voor de lens
hangen. Na 15 minuten heb ik een paar mooie foto denk ik en besluit ik weer terug te gaan
naar de instap. Ik moet behoorlijk naar de toilet. Na 71 minuten ben ik weer bij het ponton |
| |