Van de week zag ik op facebook weer veel dahlia’s voorbij komen. Leuk en ik besluit om weer
eens dahlia’s te gaan zoeken bij de Nieuwe Kerkweg, Den Osse. Het is rustig vandaag. Helaas
regent het steeds, maar dat levert wel een zeer fraaie dubbele regenboog op. N het omkleden
loop ik op mijn gemak richting de steiger. Ik ga er bij de linker zijtrap in en duik rechtdoor naar de
richel. Het zicht schat ik op zo’n 6 meter. Het water zit ook helemaal vol met Amerikaanse
ribkwallen. Helaas regent het wel en is het zeer somber weer, dus de zonnestralen kunnen we
wel vergete, maar wie weet trekt het later op de duik nog open. Ik duik rond de 3,5 meter richting
west en speur naar een dahlia. Ik kan niets vinden, maar mijn hoofddoel is de verre fotogenieke
dahlia op het plateau. Na een kwartier scharrel ga ik rustig het plateau op en las ik in de ondiepte
ben ga ik even bovenwater kijken. Aha, nog een meter of dertig volgens de routebeschrijving die
ik gisteren via FB kreeg. Ik trek baantjes van noord naar zuid, maar na een half uur begin ik me
toch af te vragen of het wel gaat lukken. Paar jaar terug als eens een paar duiken besteed aan de
dahlia, maar ook toen niet kunnen spotten. Ik ga weer langzaan terug naar de steiger als ik
ineens een dahlia zie. Deze is nieuw voor mij en zit wat onhandig diep in een putjes tussen de
oesters. Na wat gehannes met de flitsmarges weet ik een aceptabele foto te maken. Ik maak nog
even flink vaart en ga nog even langs bij de twee dahlia’s rond de 5,5 meter schuin voor de
steiger. Deze zijn snel gevonden en na een paar foto’s moet ik er echt uit, want mijn blaas staat
op knappen. Missie ‘verre zeedahlia’ wederom mislukt denk ik als ik in de regen weer terug naar
de auto loop. |
| |