| Afgelopen week zagen we wat meldingen dat het zicht bij de brug weer wat beter is. Dus
vandaag
Vrij genomen om een kijkje te nemen. Het is rustig met drie auto’s. allemaal bekende
winterdoorduikers. We besluiten snel te vullen en om te kleden en liggen als eerste in
het water.
Zicht is ruim anderhalve meter. In vergelijking met de Grevelingen is dat slecht, maar
voor hier is
het best oké. We steken over richting de pijlers en verbazen ons er over dat we ineens al
op een
meter of acht zitten. Hebben we de pijlers nu gewoon gemist, hoe is het mogelijk? We
dalen
verder af en gaan de vlakte op. Uiteraard weer veel brokkelsterren, pauwkokerwormen,
harlekijnslakken. Ineens zie ik een klein takje geweispons, dit is inmiddels best bijzonder
aan het
worden. De tubelaria staat her en der mooi in bloei. De vlakte is tochwat grauw en als ik
zie dat
we al op 15 meter zitten sein ik naar Mariëlle dat ik weer terug wil naar de voet van de
dijk. Na
een paar minuten weer wat stortten en we scharrelen rustig richting het oosten op een
meter of
elf. Ineens zwaait Marielle met haar lamp. Wauw, dat ik leuk en langsgereden dat we bij
de
Zeelandbrug een slanke waaiersluis hebben gevonden. Mariëlle neemt de tijd om het
slakje goed
vast te leggen. Leuke waarneming. We gaan weer verder en na 50 minuten is de 50 bar
in zicht
en we stijgen langzaam naar de 5 meter om vervolgens weer richting het westen te
duiken. We
besluiten even boven water te gaan kijken waar we nu zitten. Hmmm, de trap is een
stuk verder
dan ik dacht. Nog even afzakken en onderwater richting te trap. Als we het water weer
klauteren
zijn we niet al te enthousiast. Dankzij de tubelaria en de slanke waaijerslak krijgt de duik
nog net
een voldoende, maar daar is alles ook mee gezegd. We spoelen snel onze spullen.
Heerlijk dat we
dat dan vanmiddag thuis niet meer hoeven te doen. Na een kort praatje met een van de
andere
duikers horen we dat deze ook niet al te enthousiast was. Nog duidelijk winter en
voorspelbaar. |
| |
