| Ik ben als eerste op de parkeerplaats. Als ik bijna ben omgekleed komen er nog twee duikers
aan. Ik ga bij de mosselpercelen het water in en ben van plan om rond de tien meterlijn terug te
duiken. Het is hoogwater dus het kost een paar minuten om wat diepte te maken. Het blijft een
kale bedoeling hier. Af en toe een oude sepiatent of een los staande stok. Op sommige zitten
eitjes van de sepia en of van de pijlinktvis. Helaas zijn de leggers nergens te bespeuren. Af en toe
blijft ik even hangen om eventuele dieren de tijd te geven om zich te laten zien. Na 35 minuten
kom ik de twee duikers van de parkeerplaats tegen. Ze hebben ook nog niets gevonden. Erg
jammer vorige jaar acht pogingen gedaan met geen resultaat. Nu lijkt het niet veel beter te gaan
worden. Plots zie ik iets bewegen en ja hoor, drie sepia's! Helaas zo snel als ze kwamen zijn ze
ook weer verdwenen. Een stukje verder een oud en geheel begroeid tentje. In het midden zitten
wat eitjes verborgen en in mijn ooghoek zie ik een mannetje en vrouwtje aarzelen om er naar
toe te zwemmen. Ik ga stil hangen en zie dat het vrouwtje na 1 minuutje langzaam naar de
stokken zwemt om haar eitjes vast te knopen. Yes, mooi om te zien. De dieren zetten eitjes af en
gaan dat net buiten gezichtveld ( 3 meter) hangen. Ongeveer om de minuut komen te terug. Ik
kom steeds dichter bij en kan eindelijk weer sepiafoto's maken. Ik neem heerlijk de tijd, want er
is helemaal niemand in de buurt. Helaas moet ik redelijk hard flitsen omdat ik dieper zit dan 10
meter en het zonnetje niet schijnt. De foto's zijn helemaal niet wat ik wil. Maar de sepia's zijn
geduldig en de plaatsjes worden steeds beter. Na bijna 70 minuten zeg ik ze gedag en duik in
stevig tempo door naar de trap. Dit jaar al na twee pogingen sepia's denk ik tevreden. |
| |
