Afgelopen vrijdag gaan we op zoek naar het groot glasmuiltje.
We hebben gehoord dat er aardig wat exemplaren bij
Stavenisse zitten. We zijn zoals verwacht weer alleen. Helaas
wat lichte regen en met twee graden verre van comfortabel.
Snel omkleden en het water in. Het is hoogwater en de instap
is hier heel eenvoudig. We laten ons zakken naar een meter of
tien en duiken naar rechts. Het wAter is koud met vijf graden
en het zicht is krap een meter. Spijtig, maar niet zo gek na al
die wind afgelopen week. We speuren in de druipzakpijpen die
hier veelvuldig voorkomen. Aangezien deze zakpijpen hun
voedsel zijn is de kans het grootst dat we ze hier in tegen
komen. Na een kleine tien minuten is het bingo. Ik vind een
grijze en een geel exemplaar tussen twee oesters. Foto's
maken lukt me niet. Ik krijg de flitser niet goed gericht.
Jammer, maar gelukkig vind Marielle een paar minuten later
een oranje exemplaar, die wel netjes zit. Uiteindelijk vinden we
er een stuk of acht. Allemaal verschillende tinten en ze zijn veel
groter dan we dachten. Sommige halen toch wel de 3
centimeter. Op een meter of tien komen we ook nog twee
wulken tegen die druk bezig zijn met het afzetten van eieren.
Verder nog wat grondels die niet zoveel leven meer vertonen
door de kou. Het is weer mooi geweest, denk ik als de vingers
weer pijn beginnen te doen. Gauw eruit, omkleden en de
warme auto in, want missie groot glasmuiltje zit erop. |
| |