Afgelopen week voor de vierde maal een poging gewaagd om de gehoornde slijmvisjes bij de Zeelandbrug te vinden. Ditmaal hadden we meer geluk. Het zicht is wederom prima met zo’n 3 meter en de watertemperatuur, daar mogen we natuurlijk helemaal niet over klagen. Vandaag voor het eerst geen gestippelde mosdierslakken, maar wel drie gehoornde slijmvisjes. Als een duveltje in een doosje schieten ze heen en weer. Voor mij bleek het niet mogelijk om ook maar ééntje op de foto te zetten. Hoewel ik ze wel goed heb kunnen bewonderen, waren ze telkens rap vertrokken voor ik kon afdrukken. Marielle wist gelukkig wel tweemaal raak te schieten en hem hiermee te vereeuwigen. Met wat poetsen is het een aardig plaatje geworden. Gedurende het tweede deel van de duik me maar bezig gehouden met foto’s maken van wrattige tipjes en harlekijntjes. Deze zijn gelukkig niet zo snel, maar hebben een ander groot nadeel dat het vaak niet te zien is wat de voor of achterkant is. Zeker als je stilzitten is het maar een beetje gokken. Verder nog diverse galathea’s en opvallend veel jonge noordzeekrabben. Grappig is dat als je er weer even naar gaat zoeken, je ook zo weer talloze zeespinnen gevonden. |
| |