| Ruim voor de kentering het water in. Het is stevig peddelen naar de sepiastokken. Helaas staan de witte eitjes niet op uitkomen. Ik maak toch maar wat foto's. Vervolgens duik ik nog wat verder door. Het zicht is maar matig (erg stoffig). Veel leven, maar weinig bijzonders. Tussen het wakame nog naar jonge snotolven gezocht, maar helaas weer niet kunnen vinden. Na 55 min zwem ik terug naar de kant en zie ik ineens in mijn ooghoeken iets bewegen. Huh, tis niet waar, een volwassen sepia. Ik zwem er rustig achteraan en kom weer bij een van de tentjes uit. Het dier is niet echt blij met mij en heft zijn tentakels op. Ik kijk op een afstandje toe en besluit maar geen foto's te gaan maken. Met de macro zal dat toch niet een succes gaan worden. Langzaam zwemt de sepia weer verder. Jeetje, een sepia in juli, dat is wel heel laat. |
| |
