| Helaas vandaag geen tijd om rond de kentering te duiken, dus kiezen
we weer eens voor AnnaJacobapolder. In de oude haven gaan we te
water. Het zicht valt wat tegen. In het midden van de haven is het
zicht 3 à 4 meter en aan de randen en buiten de haven een ruime
twee meter. Bij de instap (loopplank) vinden we een wrakje, maar
omdat het zicht maar matig is besluiten we direct door te zwemmen
richting de oude begroeide strengen. Mariëlle vind direct een
wrattigtipje. Het is een flink exemplaar van een centimeter of vier.
Helaas zit de grondhoek erop en lukt het me niet om iets moois van
het wrattig tipje te maken. Bij de strengen maken we wat groothoeken
van elkaar. Buiten de fotowedstrijden doen we dit eigenlijk nooit, dus
wel grappig om hier wat mee te experimenteren. Ondanks het matige
zicht zitten er af en toe best mooie platen tussen. Soms is een paar
centimeter draaien van de flitser een wereld van verschil qua stof. Op
een gegeven moment zwemmen we de haven uit en laten ons
meevoeren door de opkomende stroming. Lekker dat duwtje in de
rug. We zien veel kreeften en we zwemmen op ons gemak om de
punt van de nol richting het ponton van de veerdienst. Bij de
begroeide palen nog wat groothoeken en dan houden we het voor
gezien. Als we bovenkomen verbazen we ons hoe het weer is
omgeslagen en hoe hard het inmiddels waait. Witte schuimkoppen op
de golven. Snel de auto in en naar huis want met harde wind is Anna
Jacobapolder een hele gure plek. |
| |
