Deze avond zouden we weer op zoek gaan naar het wrakje. Het zicht boven de thermoclean was wat minder, maar daaronder zeer goed, 10 tot 15 meter. In het heuvelachtige gebied mt enkele mooie veen hopen was het goed vertoeven, het leek wel of we over de besneeuwde toppen van de Alpen zweefde , op de hellingen lagen namelijk vele trosjes met witte mossletjes. Na 22 minuten kwamen we het eerste leven tegen op zo' n 12 meter, een amerikaans rivierkreeftje, deze had mooie rode pootjes. Twee flinke snoeken kwamen nog even langs ons, maar waren te ver om te fotograferen. Na 45 minuten toen we onze terugweg begonnen vonden we eindelijk het gezochtte wrakje op zo'n 7 meter. Miranda seinde met haar lamp dat ik in het wrakje moest kijken en jawel hoor daar zat een dikke vette paling van zo'n 75 cm en polsdik. Deze voelde zich wat opgesloten en botste diverse keren met zijn snuit tegen de wanden van het wrakje. Na de foto shoot kon hij toch via de reling het wrakje verlaten en ging er als een speer vandoor. We konden wel merken dat de schemering inviel want uit het hoge wier kwamen vele rivierkreeftjes te voorschijn. Opeens zagen we op het wier een lange witte streep liggen, toen we dichterbij kwamen zagen we dat het een dikke paling was, helaas was deze overleden. Je kon al wel zien dat hij kleine wondjes op zijn huid had, waarschijnlijk al aangevreten door de kreeftjes. Vlakbij de instapsteiger zagen we in het wier een grote snoek van zo'n 80 cm liggen, die we even goed van dichtbij hebben bewonderd. Na 95 minuten hebben we de duik beeindigd. |
| |