Vandaag op snotolvenjacht bij Sint-Annaland. Na een babbeltje met
Marco en Danielle, die dezelfde missie hebben vandaag, zijn we net
voor de kentering op de punt het water ingegaan. De
watertemperatuur is alweer 9
graden en het zicht blijkt redelijk te zijn, maar wel veel stof in
het water. Op een diepte van 4 tot 7 meter struinen we het hele rif
af, maar de snotolven laten zich niet vinden. Uiteraard wel veel
sponzen, kreeften, milleniumwratslakken en een paar hele vette
vlokslakken.
Als we na veertig minuten even boven gaan kijken, blijken we het
strand alweer voor tweederde gepasseerd te zijn. We gaan nog
even terug naar de groene boei omdat daar ook nog een snotolf
moet zitten. Helaas weer niets, wel zie ik nog een mooie gevlamde
zeedahlia. Marielle maakt er een mooie foto van en gaat het water
uit. Ik trek nog even een baantje op 3 a 4 meter diepte weer terug
naar de andere zijde van het strand. Weer noppes, zou Happie
vanochtend hier hebben ontbeten? Op de kant horen we dat Marco
en Danielle wel twee snotolven hebben gescoord. Eentje daarvan
moeten we echt rakelings hebben gepasseerd. Balen, maar het ligt
dus niet aan Happie, maar aan ons zelf. |
| |