Vandaag vrijgenomen om bij LW weer bij de Zeelandbrug naar de
slakdolven te gaan. Hmmm, met windkracht Zuid-6, hebben we de
plannen helaas bij moeten stellen. We gaan eens kijken bij Dreischor
om flink te gaan oefenen met het kleinste snoottuutje van 5 mm.
Op de parkeerplaats is slechts een duiker die net uit het water komt.
Hij vertelt dat de zeedonderpadjes net aan het uitzwemmen zijn.
Wat een geluk, omdat we eigenlijk helemaal niet van plan waren om
dit jaar de zeedonderpadden te gaan volgen. We gaan direct vanaf
de dijk te water en zwemmen onder de steiger door. Het is lekker
helder, maar er staat een flinke deining wat het maken van
snootfoto's zo ondiep niet mogelijk maakt. De watertemperatuur is 4
graden en het zicht is tussen de 4 en 5 meter. We zwemmen direct
naar rechts en naar een meter of acht. Hier hebben we geen last
meer van de deining. Via diverse logjes weet ik dat het nestje
ergens achter de stalen platen moet liggen. Een voor een zoeken
we de bollen af. Als ik aan mijn vijfde rifbol wil beginnen, hoor ik
Marielle rammelen en zie dat ze vadertje-donderpad heeft gevonden.
De donderpad is lekker actief en we zien dat het nestje al voor zo'n
driekwart is uitgekomen. Marielle gaat aan de slag om de
zeedonderpad vast te leggen. Na een paar minuten gaan we volgens
plan met de 5 mm snoot aan de slag. Terwijl Marielle zich ontfermt
over de camera en het foto's maken, zorg ik dat de flitser met snoot
exact op het eitje gericht blijft. Het is echt milimeterwerk, maar de
volhouder wint. Ik zie dat Marielle zeer tevreden is met de
resultaten. Af en toe zien we een donderpadje voorbij flitsen. Het is
echter onmogelijk om zo'n visje voor de lens te krijgen. Na een 35
minuten begin ik wat krampverschijnselen te krijgen omdat ik redelijk
ongemakkelijk scheef boven Marielle hang om steeds de snoot juist
te richten. We bekijken nog eenmaal een 'geboorte' door onze
duikloep. Grappig hoe zo'n beestje zich uit het ei wurmt. Als we van
rol willen verwisselen komt er net een duiker aan en we besluiten
plaats te maken. Vervolgens zoeken we wat ander objecten zoals
anjelieren en zakpijpen om onze snootkunsten op te verbeteren.
Marielle geeft aan dat ze het fris begin te krijgen. Ik ga nog even
door en merk hoe moeilijk het is zonder hulp. Met de 15 mm snoot
lukken de foto's nog wel af en toe, maar kleiner............ pffffff wat
een klus! Na 70 minuten ben ik verbaasd dat ik het nog niet eens fris
heb. Blijkbaar genereer je met snootfotografie een boel wamte ;-) |
| |