Duik op het Ashton wrak dat vlak voor de kust ligt. Een deel
van het bovendek steekt nog net uit het water. Dit keer waren
er weer een aantal cursisten mee waar we op moesten wachten
terwijl ze hun oefeningen moesten doen. Links en rechts van
ons waren ze bezig met de oefeningen toen ik in mijn ooghoek
1 van de instructeurs zag worstelen met eeen cursiste. Zij bij
hem wegzwemmend en de automaat uit willen gooien. Hij was
bezig de automaat weer in haar mond aan het duwen maar de
dame in kwestie wilde alleen maar van hem af zwemmen. Ik
ben naar hen toe gezwommen in een rap tempo en heb haar bij
de fles kunnen vasthouden zodat de instructeur de automaat
weer in kon krijgen en haar tot rust kon bedaren. Na nog een
paar wilde bewegingen kreeg ze door dat ze weer gewoon
adem kon halen en werd gelukkig snel rustiger. De 2e
instructeur kwam er bij, gaf mij het ok teken en nam de dame
over. Wij zijn daarop nasr het wrak gedoken en hebben een
kalm tourtje gemaakt. Van het wrak zelf was niet heel veel
meer over dan een berg verwrongen staal met hier eb daar war
verborgen vissen. Wederom verl stroming en deining. Terug op
de boot heb ik de dame die beneden in paniek raakte nog even
gesproken. Ze had een aardige slok zout water binnen
gekregen tijdens het uitwerpen en terugvinden van de
automaat. Hierdoor verslikte ze zich en kon de automaat niet
snel genoeg ledigen. De instructeur wilde daarom op de
loosknop drukken maar ze was al in paniek. Gelukkig werd ze
wel rustig en heeft ze zelfs nog een tourtje gemaakt. Zo maak
je nog eens wat mee :-) |
| |