| Alweer drie weken niet kunnen duiken, dus ik heb er helemaal zin
in. Eerst mijn pak ongehaald, met mijn nieuwe neopreennekseal.
Deze blijkt heerlijk comfortabel warm ten opzichte van mijn latex-
seal. Dat had ik tien jaar eerder moeten doen. Alleen uitdoen is wat
lastiger dan met mijn latex-seal. Uiteraard weer op de kop van de
dijk het water in. Gelukkig blijk ik geen last te hebben van mijn
gekneusde ribben tijdens het duiken. Ik ga ruim een uur na de LW-
kentering het water in en laat me zakken naar een meter of dertien
om vervolgens rustig tegen de stroming in richting te zwemmen. Ik
heb de groothoek erop gezet in de hoop nu wel het zeepaardje te
vinden en hem of haar dan vast te leggen met de omgeving. Na 10
minuten ben ik op het zeepaardjespunt aangekomen. Mij wederom
een slag in de rondte gezocht, maar helaas het paardje weer niet
kunnen vinden. 2013 zal een zeepaardenloos jaar worden vrees ik,
want ik ga geen duiken meer opofferen, omdat dan toch de lol van
het duiken er een beetje af gaat. Na de 45 minuten werd de
stroming te sterk (2 uur na LW-kentering rond springtij) en laat ik
me lekker terug driften naar de baai. Een leuke duik met ontzettend
veel mooie sponzen, echt behoorlijk grote zeenaalden, tig
millieniumwratslakken en nog veel meer moois. Ondanks de harde
wind (N-5) op de kant was het nu in de baai ook helder met zo'n 5
meter zicht |
| |
