Ik lag als een dood vogeltje in mijn kooi, dat was lang geleden dat ik zo'n last had van zeeziekte,.....zucht, het was niet anders.
Kom er ineens iemand en die roept duiken duiken het staat stil nu, ik haast me naar boven en al kotssent trek ik mijn pak aan, ik was er toch dus duiken doen we, ik sprong over boord en merkte een rare stroming aan de oppervalkte, we trokken ons met het touw naar het wrak, daar stroomde het nog erger, zwemmen had bijna geen zin dus bleven we in de luwte aan 1 kant van het wrak.
Het was allemaal raar zeker omdat de vorige duik pas dik 2.5 uur geleden was? En stond het stil dus kentering niet dus het was verschrikkelijk, dit had ik nog nooit meegemaakt, vreemd allemaal?
We stegen op via de ankerlijn bijna stroomloos, de lijn hing slap en we dreven veel rond de 18 meter, ik hield het touw vast en Michel zat erop, ineens spande het touw aan en in een paar tellen stegen we bijna 10 meter, wat was er allemaal aan de hand zeg???
We stegen op naar de deco stop en de stroming was verschrikkelijk dit had ik nog nooit meegemaakt, hij kwam pulzerend, soms mild en soms keihard?
Michel werd van het touw weggeblazen en hing met zijn handen letterlijk als een vlag te wapperen in de stroming, ik was aan de andere kant van het touw en werd met mijn middenrif tegen het touw gedrukt zo heftig dat je het touw van je af moest houden....was is dit zeg???
We hielde het vol en ik ging als eerste naar boven en zag de golven en deining, iedere keer wanneer de stroming even afnam klom ik verder naar de Lamlash, het touw hield op en liet mij met de stroming naar de trap mee voeren, ik greep de trap, schoot er over heen en zat met alles in de knoop bij de trap, door de worsteling was ik voor het eerst mijn ademautomaat verloren, dat was nog nooit gebeurd??
Ik zat vast en riep om hulp, het schip diende in de golven zonder automaat was het moeilijk ademen onder water want de ene keer was ik boven en de andere keer onder water, gelukkig zag ik mijn automaat weer en stak hem gelijk weer in mijn mond ppfff, inmiddels was Robin gelijk in het water gesprongen om te helpen.
Tjee wat was ik blij dat ik weer aan boord was zeg, na ons kwamen er ook nog twee duikers die ook problemen hadden om aan boord te komen, wat een avontuur zeg..........De Noordzee is grillig zeggen ze, ja dat wist ik al maar zo grillig dat wist ik niet, wel jammer dat ik geen Gopro cameraatje om mijn kop had, dit waren mooie beelden geweest van mijzelf.
Ondanks dat toch het wrak gefilmd en dat staat binnenkort op You Tube onder de naam JackieODiving. |
| |
