| Vandaag laatste poging om het zeepaardje te vinden bij Sint Annaland. Op de punt erin en richting het westen. De begroeiing is hier toch erg mooi. Opvallend is wel dat alle zeenaalden weer terug waren. Blijkbaar houden zeenaalden niet van nacht en verstoppen ze zich 's-nachts. Nu waren er zat en was er geen donderpad te bekennen. Ik vond ook nog een tweetal botervisjes, die een gezellig appartementje hadden in een oester. Helaas waren ze erg schuw. Het zeepaardje liet zich wederom niet vinden. Wat ik wel vond was een voor mij nieuw soort garnaal, die ik nog niet eerder had gezien. Later bleek het de Rugstreepsteurgrnaal te zijn. Volgens de anemoon-site komt deze garnaal voornamelijk voor in brakke wateren die in verbinding staan met de zee. Verspreiding met name in de Westerschelde, minder in het Veerse Meer. Incidentele waarnemingen in de Grevelingen en de Oosterschelde. Toch een bijzondere vondst, waar ik gelukkig nog een redelijk foto van wist te maken ondanks dat hij half onder een oester zat.
Onderwater had ik met Marïelle afgesproken dat ze mijn rond 35 min zou aflossen zodat ik richting het strandje en Timo kon gaan. Volgens afspraak lag ze naar 32 minuten ineens naast me. Na wat gebarengekletst ben na een paar minuten richting strand gegaan heerlijk driftend op de stroom, zonder camera, lekker genietend van het mooie landschap. |
| |
