| Als we na 40 minuten bij Ruinerwold aankomen is het een drukte van jewelste van badgasten die hier verkoeling zoeken. De vrouw van Andre is er ook bij met hun hond Scuba ''de zwartwitte Newfoundlander''. We kleden ons om en op een bankje zit een jong vakantie-veriefd stelletje ons gade te slaan. Mark en Joris nemen rustig de tijd en als ik het water in loop staat een jonge dame met haar voeten in het water te klagen dat het zohoho koud is. Dus ik zeg ... Je moet er even doorheen joh volg mij maar ... het is helemaal niet koud joh! en ik wandel stoer met mijn dikke nephuid het water in terwijl ze wat giechelend achterblijft.
Jongens waar gaat het over....ik wordt volgend jaar 40 en toch voel en gedraag ik me als een knul van 23. Affijn na wat wachten komen Joris en Mark ook te water die een speciaal jubileum hebben. Dit wordt samen hun 100ste duik!! EN als klap op de vuurpijl het het John zijn 300ste duik. We gaan eerst op zoek naar het autowrakje en Wim en Andre leiden ons er via wat zigzag bewegingen naar toe. Het is behoorlijk helder en er is ook een zware thermocline op 5 meter. Kevin trekt maar gauw de handschoenen aan. Bij het wrakje maken we foto's van een metalen duiker en kreeft die uitzonderlijk mooi gemaakt zijn door een kundig artiest. Na een groepsfoto voor zover dat wil lukken gaan we ons eigen weg. John en ik duiken de put in, maar daar is het qua temperatuur even andere koek. Ik meet 8 graden op 11 meter!!. De koude prikt op mijn hoofd en handen. Het zicht is hier wel heel slecht en we besluiten maar niet dieper te gaan, want de kou is wel heel intens. Richting zuidwest komen we bij een wel heel luxe platform en wat buizen. We komen Wim tegen die wat oefeningen doet met zijn sidemount. Dan gaan John en ik richting de kant om daar het zonlicht tussen de bomen te kunnen zien. Er zit hier vis en is adembenemend mooi. Het doet me even denken aan het bos in Hemmoor. Dan gaan we weer even wat dieper maar ik wil toch heel graag langs de rand blijven en gaan weer terug. Dan net onder de oppervlakte ligt een prachtig belichte snoek. John is wat door gezwommen en probeer zijn aandacht te trekken nadat ik eerst wat foto's heb gemaakt. Ook onze duikgenoten merken de snoek op die onverstoorbaar blijft liggen. Even verder komen we Mark en Joris tegen We schudden elkaar allemaal de hand op deze prachtige jubileum duik. Na afloop is er taart en champagne en koek + drinken om deze duikdag af te sluiten. Op de taart is het triple jubileum geschreven in chocola. Joris 100, John 300 , Mark 100.
We nemen verder afscheid van elkaar en gaan naar huis. Op weg begaan we een grove fout door bij Beachclub Nulde te gaan eten.
Wil je lang op je eten en drinken wachten terwijl je wordt verveeld met veel te harde muziek...... dan ben je daar aan het goede adres. Als het aan mij lag was ik na 30 minuten allang vertrokken. Meer zeg ik niet.. anders ga ik doordraven en dat wil ik niet..
|
| |
