Diabetes: je kan het nog veel meer missen als kiespijn, en je wil het eigenlijk niet weten. Toch zit er weinig anders op dan het te accepteren. En dat gaat makkelijker met leuke activiteiten. Zoals een uurtje professionele duikles.

“Haar zus zegt wel eens: had ik maar diabetes”, lacht vader Gert Jan Hof. Dochter Irene zit naast hem, maar heeft vooral aandacht voor de bewegingen onder haar. Daar dobbert een aantal lotgenoten met beademingsapparatuur rond. Straks mag zij, voorlopig kijkt ze toe. De opmerking van pa illustreert dat zelfs aan een zure ziekte als diabetes plezier valt te ontlenen. “Een paar maanden geleden zijn we naar de Librije geweest, maar ik vind dit leuker. Meer actie”, vindt Lisan Klein Hofmeijer uit Wijhe. Als het aan haar had gelegen had ze afgelopen zomer in Australië al een duik in het diepe genomen. Maar ze mocht slechts toekijken hoe haar vader dook. “Je moest er zestien voor zijn”, aldus de 12-jarige. “Nu heb ik de kans het alsnog te doen”, motiveert ze haar aanwezigheid. Helemaal vanzelf gaat het allemaal niet. Haar bloedsuikergehalte lag op drie waar het tien moet zijn om verantwoord kopje onder te mogen. Voor het te water gaan te land bijeten dus. “Ik heb extra druivesuiker en Sultana’s gegeten.”

bron: de stentor